اگر فکر می کردید که این فیلم قرار است بزرگترین فیلم مرد عنکبوتی باشد، شاید حق با شما باشد. Spider-Man: ** Way Home تقریباً با هر برگ برنده ای که برای ادعای عنوان بعدی داشته باشد، با حداقل پنج شخصیت شرور، شایعاتی مبنی بر بازگشت مرد عنکبوتی، یک تریلر رکوردشکن و مفهوم دنیای چندگانه که همه چیز را باز می کند، بازی می کند. Avengers: Endgame.

در بیشتر موارد، همه چیز کار می کند. فقط مطمئن شوید که تمام فیلم های قبلی مرد عنکبوتی را دیده اید. علی‌رغم وجود شبکه‌ای از شخصیت‌ها، داستان‌ها و انگیزه‌ها، No Way Home یک طرح شگفت‌آور مرتب را مدیریت می‌کند اگر بدانید هر بازیکن از کجا آمده است. کاتالوگ پشتی مرد عنکبوتی را تماشا کنید و متوجه خواهید شد که چرا مردم پشت تئاتر در هر لحظه تشویق می کنند.

و اگر از نزدیک با دو دهه فیلم های قبلی مرد عنکبوتی آشنا نیستید؟ اگر فقط برای یک فیلم خوب و سرگرم کننده مارول (و سونی) اینجا هستید، ناامید نخواهید شد. شما ممکن است به طور کامل از مقیاس آن چیزی که اساساً معادل لایو اکشن فیلم Spider-Man: **** the Spider-Verse است، که بهترین (یا دومین فیلم) مرد عنکبوتی تا کنون است، قدردانی نکنید. اما شما با قهرمانان دوست داشتنی با توسعه شخصیت مرتبط رفتار خواهید کرد. صحنه های اکشن نرم و پویا؛ طنز عجیب و غریب؛ مخاطرات بالا؛ مشت های عاطفی قدرتمند؛ و حداقل یک تک لاینر باورنکردنی که توسط عمه می (ماریسا تومی) از همه مردم تحویل داده شده است.

اساسا، این فیلم مرد عنکبوتی تام هالند است که بیشتر شبیه قسمت های قبلی توبی مگوایر و اندرو گارفیلد است. کارگردان Jon Watts با پیامدهای واقعی، لحن تیره تر به طور کلی و محیط نیویورک قابل تشخیص (با چند لمس دنیای سینمایی مارول) سروکار دارد. به عبارت دیگر، سومین ورودی هلند واقعاً پرکننده‌ای را جبران می‌کند که Spider-Man: Far From Home بود.

فرض اصلی این است که پیتر پارکر دقیقاً در پایان دور از خانه با عواقب رویدادها برخورد می کند. هویت مخفی او برای عموم شناخته شده است، همراه با جزئیات کوچک (ساختگی) که او میستریو (جیک جیلنهال) را به قتل رساند. حالا، با رسانه‌ای وحشی پس از او، که در مقابل جی. جونا جیمسون (جی.کی. سیمونز) با شکوه (اما کم استفاده) قرار دارد، پیتر باید خود را با وجودی دشوار وفق دهد که در کانون توجه ناراحت‌کننده چشم‌های عمومی تعقیب شده است.

اگر این داستان را از تریلر رکوردشکنی جمع آوری کرده باشید، می توانید استدلال کنید که دلیل کافی برای تأیید تصمیم بعدی پیتر نیست: رفتن به دکتر استرنج (بندیکت کامبربچ) و درخواست از جادوگر طلسمی که همه چیز را به حالت عادی برگرداند. این ایده به‌عنوان راهپیمایی‌های شیرین و مطابق با بازی‌های سرگرم‌کننده دبیرستانی تحت تأثیر جان هیوز در دو سفر اول هلند آغاز می‌شود. اما آنچه در ادامه می‌آید، نمایشی غافلگیرکننده و انتظارات بازیچه‌ای با حجم موضوعی عمیق‌تر است.

مارول در مورد گنجاندن شرورهای بازگشته، از جمله گرین گابلین (ویلم دفو)، دکتر اختاپوس (آلفرد مولینا)، الکترو (جمی فاکس)، سندمن (توماس هیدن چرچ) و مارمولک (ریس ایفانس) تبلیغ کرد. شاید این برای این بود که به شما اخطار داد که درباره پیشینه آنها مطالعه کنید. فقط یک یا دو خط ارائه شده است تا توضیح دهد که چرا هر یک از شرورها به گونه ای که نسبت به خط داستانی که آنها را در جهان متفاوتی فرو می برد واکنش نشان می دهند.

جلوه‌های بصری به‌طور کلی بسته‌بندی شده و باریک‌تر شده‌اند، به‌گونه‌ای که ما مجبور نیستیم از میان افکت‌ها–طوفان تیره سنگین دور از خانه غافل شویم. صحنه های اکشن، که شامل مبارزه تن به تن است، عملی تر و احشایی تر به نظر می رسد. تلخ تر، عرق آورتر، خونین تر. پرسپکتیو اول شخص شما را در یک سواری سرگیجه‌آور با مرد عنکبوتی که از A به B می‌چرخد، می‌کشاند. جزئیات کوچک، مانند استفاده پیتر از شبکه‌هایش برای گرفتن وسایل اطراف آپارتمان خاله می، جذابیت و رنگ خوش‌آمدگویی را اضافه می‌کنند. این بار، پیتر حواس Spidey خود را نیز تمرین می کند، به طوری که “پیتر tingle” که اغلب به شوخی می پردازد، اکنون به یک دارایی واقعی تبدیل شده است — چیزی که در نهایت می توانیم آن را نیز از طریق جلوه های صوتی و نمای نزدیک روی صورت هالند احساس کنیم.

سکانسی با دکتر استرنج نه تنها گیج کننده و چشم نواز است، بلکه به پیتر فرصتی می دهد تا از دیگر ابرقدرت خود یعنی مغزش استفاده کند. تکرار هلند، اگرچه جوان‌تر از دو مورد قبلی است، به ندرت فرصت استفاده از این دارایی کمتر درخشان را دارد. یک اعجوبه علمی در کمیک ها، نسخه روی صفحه نمایش هالند به عنوان یک ورزشکار ناامیدکننده ساده لوح و ساده لوح ترسیم شد. اما این بار، او خیلی بهتر عمل می‌کند (اگرچه شوخی‌های علامت تجاری Spidey، جدا از یک صحنه با Doc Ock، هنوز به شدت کم هستند).

هالند همچنین می‌تواند استعدادهای بازیگری دراماتیک خود را به نمایش بگذارد، بیش از دوست‌داشتنی بی‌دردسر خود. مواد تیره تر و دارای رتبه PG هلند را به مکان های سوزان و احساسی سوق می دهد. چشمانش با تصمیمات اخلاقی دشواری که پیتر را آزار می دهد سوسو می زند. ذکرهای ویژه به زندایا و جیکوب باتالون (بهترین دوست پیتر، ند) می رسد. ام جی این بار با وجود بازی در نقش دوست دختر پیتر و به ناچار خود را در حال سقوط از یک ساختمان بلند در پرده سوم پیدا کرد، این بار کارهای بیشتری برای انجام دادن دارد. به ام جی حتی رشته ای از رشد شخصیت نیز داده شده است.